„Ciągnie jak lokomotywa”, „może biegać godzinami”, „niczego się nie boi” – tymi i podobnymi wyrażeniami w ostatnich latach opisywałem moich

Mam siedem lat, a od sześciu jestem bezdomny i mieszkam w schronisku. Codziennie otwieram oczy, licząc na to, że to

Zubi (ur. 2015) został znaleziony, ale nikt się po niego nie zgłosił i tak od października 2017 umiera z nudów

Łaciaty Fif, gdy tylko przed spacerem wyskoczy ze schroniskowego boksu, najpierw rytualnie i namiętnie obszczekuje mijaną klatkę z wielkim czarnym

Piosenkarz podczas spacerów ma zawsze sporo do powiedzenia, a raczej do wycharczenia. Jego nieposkromiona energia sprawia bowiem, że każda uprząż

Jeśli istnieje coś takiego jak królewski charakter, to znalazł on swoje miejsce w nieskazitelnej bieli futra schroniskowego Kaamosa, który w

Słyszeliście o syndromie „czarnego psa”? Przeczytałem o nim dopiero niedawno, a podobno – tak jak jego koci odpowiednik – jest

Być może już za kilka dni nawoływanie do adopcji Rokity przestanie być aktualne, bo – jak wiem z dobrze poinformowanych

Jeśli miałbym polecić jakiegoś psa biegaczowi, bez wahania wskazałbym Nero. Ma niewyczerpane złoża energii, świetnie współpracuje, a na dodatek jest

Gdy po raz pierwszy zdobyłem się na odwagę, by wyjść na spacer z Wolanem, z obawy przed jego kłami poprosiłem

Niespodziewany deficyt czasu (pewnie objęcie funkcji szefa rządu…), alergia dziecka bądź małżonki (ale, co ciekawe, rzadko właściciela), wyjazd zagraniczny (czyżby

Rościmy sobie prawo do tytułu homo sapiens. Ale sposób, w jaki obchodzimy się ze zwierzętami, często dowodzi, że myślimy o

Prawdopodobnie każda osoba, która odwiedziła schronisko KTOZ, w pewnym momencie odniosła wrażenie, że jest świadkiem trąby powietrznej. Wirująca na jednym

W ostatnich tygodniach kilka moich psiaków znalazło nowe kochające domy – m.in. żywiołowy Tomi i hardy Fisz. Wiele wskazuje na

Przezywają go Wielką Myszą, Szczurkiem, a nawet Kłapouchym. Być może faktycznie z wyglądu nie jest okazem stuprocentowego haszczaka, jednak w

Biegnę, a raczej człapię pod górę, płuca nie mogą złapać oddechu, a serce z piersi wyskakuje. Ryzykując skręcenie kostki na

Pięknooki Syberian – budzi postrach swą posturą, a w rzeczywistości jest łagodny jak baranek. Który gdy coś mu się podoba…

Z Chorwatem znam się już od 2 lat i łączy nas przyjaźń bezwarunkowa. W tym czasie kilkukrotnie był adoptowany, po

– może to husky, może malamut. Z takim kompanem można konie kraść;) Jest niezależny i lubi stawiać na swoim. Na

Już w domu!:)